2010. De Giro start in Amsterdam. De helikopter cirkelt boven de Arena. Jose de Cauwer: “weet jij welke 2 Belgen er bij Ajax spelen? Renaat Schotte: “allez, van spellekes weet ik niets…..”
Voetbal en wielrennen. De vader en moeder van de volksport worden wellicht niet snel vrienden. En toch kunnen we wat van dat voetbal leren. Echt waar? Ja, echt waar.
Onlangs had ik het genoegen Berend Rubingh weer te horen spreken. Berend is al een aantal jaren adviseur bij de KNVB over haar organisatie en de verenigingen en is geestelijk vader van het briljante en richtinggevende filmpje Back to Basics. In verenigingenland veel en vaak vertoond en aangehaald. En terecht.
Maar Gaul! is toch geen voetbalclub? Nee, God verhoedde het. En Gaul! heeft toch geen clubhuis, geen bardienst en geen materiaalhok? Nee, het zijn van netwerkvereniging is een van onze unieke kenmerken. Maar daarin herken je meteen de kern: Gaulisten VERENIGEN zich rond hun passie wielrennen en maatschappelijke betrokkenheid. Het gaat niet om de vereniging, het gaat om het verenigen.
In onze kracht schuilt ook een dilemma. Fijn, zo’n hippe netwerkvereniging van losvaste verbanden. Met een website als clubhuis, zoals het bestuur niet nalaat te verkondigen. Maar waar is de ontmoeting? Het menselijk contact? Het daadwerkelijk verenigen?
Dat doen we door samen te fietsen. In trainingen, wedstrijden, cyclos, via whatsapp groepjes. Een vereniging ben je in de echte wereld, het internet helpt om die verbinding makkelijk te maken. Niets meer, niets minder.
Maar onze vereniging gaat natuurlijk verder dan samen fietsen. Kernpunten zijn onze maatschappelijke betrokkenheid via War Child, er gesoigneerd uit zien, jezelf op je eigen niveau verbeteren en we zijn en blijven natuurlijk ook een wielrenvereniging: we hebben iets met hard fietsen, slim fietsen, wedstrijden en die willen winnen.
Een vereniging maak je samen. In die zin is het net een groep wielrenners. Je hebt een paar mensen die de kopbeurten doen en daarachter een stel mensen die meerijden. Maar je weet dat de groep als geheel een stuk sneller gaat als meer mensen de kopbeurten delen. Daarbij is ook een korte kopbeurt waardevol. Het hoeft niet altijd kilometers sleuren te zijn.
Dat geldt ook voor de club Gaul! We hebben een aantal enthousiaste voortrekkers. Maar een aantal van die voortrekkers hebben al een tijdje stevig op kop gereden. Tijd voor anderen om hun kopbeurt eens te doen. Want het snelste peloton is dat waar iedereen z’n deel doet, hoe klein ook.
Voel je je geroepen? En onthoud: het hoeft niet een enorme taak te zijn, meld je dan bij het bestuur. Welke taak lijkt je leuk? Of wat kan je goed? En vind je leuk om te doen? Misschien kunnen we jouw talent als club heel goed gebruiken.
Voel je je geremd? Geef dat ook aan! We vinden het als bestuur belangrijk om ieder in staat te stellen z’n deel voor de club te doen.
7 juli komt er weer een Gaul! Café over de ontwikkeling van Gaul! En verder houden we je op de hoogte van wat we doen!
Floris
