Hoewel de prijs voor grootste deelnemende groep afgeschaft lijkt, stonden we met 20 Gaulisten aan de start van La Charly Gaul op 2 september in Echternach. Sommigen al vele Charly Gauls op hun naam, voor sommigen de allereerste. Voor allemaal een onvergetelijke dag. Wat impressies.
Marcus Birke: “Voor mij was het een geweldig moment, toen ik in het niemandsland verzeild was geraakt en ook een beetje gedemotiveerd, Serge bij rond 110 km als een speer langs mij kwam rijden. Ik pakte vervolgens zijn achterwiel en bleef dat houden tot over 40km later aan de finish. Onderweg zamelde hij ook nog zo’n 20 andere fietsers in. Enorme prestatie en een mede-Gaulist geweldig geholpen. Topper!”
Geert Kamps: “Waarbij diezelfde Serge Bakker mij, met verhitte kuiten en brandende longen, achter had gelaten na verschroeiend kopwerk.”
En dan uiteraard het perspectief van Serge zelf:
Serge Bakker: “Begin er bijna van te blozen😊 Allereerst iedereen gefeliciteerd met de prestatie en in het bijzonder Anky, Ello en Marius! Knap gereden! Leukste aan mijn eerste Cyclo ooit zijn de mensen die ik dit weekend heb ontmoet. Erg leuk om jullie te hebben leren kennen. De heksenketel naar de eerste klim zal ik nooit vergeten, volgende keer zal ik proberen me minder te laten intimideren door al het geweld😅 Daarnaast heb ik genoten van het slimme rijden van Marc, hij heeft duidelijk een stuk meer ervaring dan ik met Cyclo’s😂 Ik moet nog veel leren! Verder heb ik genoten van de goede organisatie, alles was perfect verzorgd. Het parcours was geweldig en het landschap wellicht nog mooier! Volgend jaar ben ik weer van de partij! Oh ja, op de foto met mevrouw Gaul was toch ook wel erg bijzonder😀 Bedankt iedereen en hopelijk tot snel!”
De avonturen van Mareille en Michiel
Mareille Konijn: “De TGV volledig gemist maar met een diesel kom je ook op de plaats van bestemming. Op klim 8 kwam de bezemwagen me achterop en bleef hij stapvoets achter me rijden. Lieve mannen hoor maar zeer slecht voor de moraal. Gelukkig kon ik de rode lantaar even verderop overdragen aan 3 oude baasjes. Bij ravi 2 stond Michiel, hij stelde hij voor de laatste 50 samen te rijden. Op de klimmen ieder voor zich en op het vlakke samenwerken. Het laatste vlakke stuk kop over kop naar de finishlijn nipt voor de bezemwagen binnen. Zeer geslaagd!”
Michiel Zonneveld: “Ga nu glashard ontkennen dat ik die bezemwagen ooit gezien heb. Dat zou afdoen aan de prachtige herinnering aan dit weekend. De Charly Gaul was misschien wel de mooiste tocht die ik heb gereden. Mijn voorbereiding liet te wensen over ( persoonlijk verbeterpuntje), maar dankzij de bemoedigingen van Mareille heb ik de tocht volbracht. Ik mis het gezelschap van al die vrienden van Gaul nu wel…”
De snelle kleppers Marius en Ello
Marius Mulder: “Mooie verhalen! Ik heb er weinig aan toe te voegen. Heb mij prima vermaakt, dank daarvoor allen. Vond het mooi om in het begin in het peloton tussen de gaulisten te rijden. Heb tijdens de cyclo wel een aantal malen jaloers gekeken naar andere renners die her en der verzorging hadden geregeld. Dat zouden we met Gaul! ook moeten regelen 🤔”
(Steen: “Or do a ‘Serge’ – which is to grab someone else’s bidon as the opportunity arises.”)
Ello van Gelderen: “Het is altijd een mooi moment als je na een van de eerste kimmen je groep gevonden hebt.
Dan weet je waar je staat en is het lekker een paar uur samen zo hard mogelijk rijden wetende
dat er een heerlijk broodje worst op je ligt te wachten.”
Enkele Charly Gaul debutanten
Mark-Peter Steenhuis: “Het was mijn eerste Charly Gaul. Zag wel op tegen de 2200 hoogtemeters maar het ging eigenlijk goed. Ik ging tegen de 310 watt bergop en dat kon ik volhouden. In mijn klasse ben ik nummer 100 geworden. Het was koud bij de start maar het was schitterend om mee te maken. Met 20 gaul-leden aan de start. De laatste 50 kilometer pikte ik 2 Gaul leden op en in mijn wiel het lid Gief (en bergop zat ik in zijn wiel) en zo gingen we met 4 naar de finish. In het Hotel ook gezellig. Met deze mannen en vrouwen is het goed vertoeven. Iedereen heeft gewacht tot de laatste over de streep kwam. Applaus!”
Jos Berkhout: “Groucho Marx zei dat ‘ie geen lid wil zijn van een club die mensen als hij accepteert. Ik ben juist onder de indruk van het opnamevermogen van deze club. Dat er ook voor een plezierrenner als ik plek is. Toen ik zaterdag om me heen keek (eigenlijk ver naar voren) werd ik erg blij van het elan en de macht van De Gaulist. Op zondag keek ik na een uur om me heen en ik zag wat mijn plaats was. Veel alleen gereden/geleden en toch een zeer warm welkom aan de meet. Fantastisch! Vive Gaul!”
Andreas van Aalst: “Hele dag in niemandsland gereden. Bezemwagen ging over me heen en toen weer achter me.
Maar doorrijden en dan… eind cote 11. Toen echt lekker gereden. Naar huis, o naar huis. Ging laatste 15 km nog 38 per uur en toen het bord van de laatste 5. Kippevel en hard het finish plaatsje in. Maar werd slechts 488ste. Volgend jaar sta ik er weer!!!”Gief van Schijndel: “De eerste keer Charly met Gaul! Dat was (in willekeurige volgorde) de bescheiden rust van Marius, het ongebreidelde enthousiasme van Ello, de existentiële twijfel van Andreas (28/32), het gebrek aan Limburgs accent van Jos, de onverstoorbare glimlach van Serge, het heerlijke zog van Mark-Peter, de prachtige bruine wielerschoentjes van Marc, de breedsprakige wielerverhalen van Stan, de stoere rust van Steen, het onverwoestbare doorzettingsvermogen van Michiel en Mareille, de rustige vrolijkheid van Carola, de soepele tred van Anky, het tegengestelde daarvan van Bob, de soepele nonchalance van Geert, de bizarre wattages van Richard, de jongensachtige blijdschap met zijn tijd van Marco, de vriendelijke rust van Marcus en natuurlijk de motiverende betrokkenheid van Floris. Kortom, een mooi weekend! Bedankt allemaal.”
Onze kanjer Anky, 2e bij de dames 40+
Anky Spanjers: “Die twee Gaulisten van Mark-Peter waren Bob en ik, heerlijk kunnen schuilen achter de brede ruggen van MP en Gief 😊 voelt mooi om zo als een klein en gesloten Gaul-pelotonnetje door de cyclo te schuiven. Blij dat we nu ook deel uit mogen maken van deze Gaul-Hoogmis-traditie. En dan nog min of meer per ongeluk op het podium belanden 🤣
En op maandag met een big smile rondlopen, terugdenkend aan de mensen, de gesprekken en gesprekjes, de sfeer, het fietsen, kortom Gaul!”
Steen, Geert en Floris hebben wat uitgebreider impressies geschreven, met nog een enkele wijze les:
Steen Sörensen: “My fifth Charly Gaul was challenged by the lack of someone handing out water bidons during the race. An issue that took up much of the prep discussion with Stan driving to Luxembourg. As we reached the last part of the journey from Echternach to Vianden – yes we picked up our start numbers by car – we surveyed the first part of the race route which took us over climb 1 and 2. Back at the hotel a quick change took us via bikes over the following 3 climbs (3, 4 & 5 in a perfect loop around Hotel Belvedere). Good planning is half the battle.” Lees meer>
Floris van Overveld: “Ik staar in de ogen van een geit die kauwt op het ijzerdraad van zijn omheining. Treffender kan de zinloosheid van mijn onderneming niet worden uitgedrukt. Ik rij in een koers die al voorbij is, als een feest waar de schalen zijn opgestapeld en de flessen leeg. Slechts een enkel verdwaald, uitgezogen gelletje op het wegdek herinnert aan de vrolijke optocht die ver voor me is langsgetrokken. Dat en de verveeld voor zich uit starende seingevers die slechts halfhartig nog hun vlag opsteken, als ze al niet volkomen in beslag worden genomen door het scherm van hun mobiele telefoon.” Lees meer>
Geert Kamps: “Vorige week dinsdagavond was ik de trainer van dient bij de Gaul! groep Groningen. Thema die avond: fysiek sprinten en mentale doelen stellen voor je sprint. Dat bracht mij ertoe om zelf na te denken over mijn doel of intentie voor de prachtige koers in Luxemburg dit weekend. Geen bepaalde plek of tijdsdoel voor mij dit jaar.” Lees meer>
En een iets uitgebreidere quote van eveneens debutant Marco Jansen
Marco Jansen: “Ook voor mij mijn eerste Charly Gaul. Een erg mooie cyclo met een leuke groep mensen. Ik had me voorbereid op een snelle start en de eerste 8 km overleven in het peloton maar wat een chaos was dat zeg. Na de start moest ik flink aan de bak om bij de voorste groep te blijven maar na de eerste kilometers kon ik gelukkig wat meer mee drijven. Af en toe kon ik nog een Gaulist in de chaos zien ronddraaien. Op de eerste klim eigen tempo zoeken en de snelle jongens laten gaan. Serge of Geert kwam me nog met een groet voorbij stuiven. Wat er dan overblijft zijn de mensen van je eigen niveau waar je het een groot gedeelte van de dag mee moet doen. Het leuke van La Charly Gaul is dat je zoveel in groepen kan fietsen.
Bij de cyclo’s die ik gewend was te fietsen zoals de Claudy Criquielion gebeurt dat niet veel omdat er teveel geklommen wordt en te weinig vlakke stukken zijn. De hellingen van La
Charly Gaul zijn ook korter en makkelijker. Het gevolg is dus veel meer in groepen fietsen maar ook harder die hellingen op, extra inspanningen doen om bij een groep te blijven,
gaatjes dichten, meer koers gevoel vond ik. Ik ben dan wel zo’n amateur die even stopt bij twee ravi’s om water bij te vullen, geen verstopte bidons voor mij en ook geen jat bidon,
hoewel ik wel getwijfeld heb toen er weer zo’n mannetje van dat Belgische cycloteam stond te zwaaien met bidons. Gevolg was dus dat ik na de eerste stop mijn groep kwijt was. Stuk
vals plat alleen gereden en toen weer door een groep opgepakt. Die groep ging niet echt langzamer, sterker nog we pikten een hoop mensen uit mijn vorige groep weer op.
Uiteindelijk dunnen die groepjes toch uit en heb ik het laatste stuk met zo’n vier man gereden. Goed samen werken, alle vier even sterk, alle vier even moe. We pikten Richard
nog op maar jammer genoeg op de enige stop die wij oversloegen had hij net water nodig.
Uiteindelijk gefinished als #56 in de 50+ en ik was inderdaad blij met mijn tijd en mijn ‘race’”